تاريخ
مسابقه كاسه ها در Wookey Hole ، انگلستان در حال انجام استكاسه ها يكي از انواع بازي هاي بولس (Boccia ايتاليايي) است كه در شكل كلي آنها ريشه اي باستاني يا ماقبل تاريخ دارند. انواع يونان باستان ثبت شده است كه شامل پرتاب اشياي سبك (مانند سنگ هاي مسطح ، سكه ها ، يا بعداً نيز توپ هاي سنگي) تا آنجا كه ممكن است. جنبه پرتاب توپ براي نزديك شدن به هدف هرچه بيشتر در روم باستان ثبت شده است. اين بازي توسط سربازان يا ملوانان به روم گال منتقل شد. يك گور رومي در فلورانس افرادي را نشان مي دهد كه اين بازي را انجام مي دهند ، و براي اندازه گيري امتيازات خم مي شوند.
كاسه ها در انگلستان مسلماً در قرن سيزدهم و به طور حدسي در قرن 12 ديده مي شوند. ويليام فيتزستفن (درگذشته حدود 1190) ، در زندگي نامه خود از توماس بكت ، طرحي گرافيكي از لندن در زمان خود ارائه مي دهد و با نوشتن تفريحات تابستاني مردان جوان ، مي گويد كه در روزهاي تعطيل آنها "در جهش ، تيراندازي ، كشتي ، سنگ ريزي [در jactu lapidum] و پرتاب نيزه هاي مجهز به حلقه براي هدف ، كه آنها تلاش مي كنند قبل از مارك پرتاب شوند ؛ آنها همچنين از باكلرها مانند مردان جنگنده استفاده مي كنند. "[2] معمولاً گفته مي شود كه توسط jactus lapidum ، Fitzstephen به انواع مختلف كاسه اشاره دارد كه احتمالاً با استفاده از سنگ گرد بازي مي شود. سابقه استفاده از كاسه هاي آهني وجود دارد ، هرچند در تاريخ بسيار بعدي ، در مناسبتهاي جشن در نيرن. [سال مورد نياز]. از طرف ديگر ، لاكتوس لاكتوس كه از آن صحبت مي كند شايد بيشتر شبيه تير انداز باشد.
به هر حال روشن است كه يك شكل ابتدايي بازي در انگليس در قرن سيزدهم انجام مي شد. يك نسخه خطي از آن دوره در كتابخانه سلطنتي ، Windsor (شماره 20 ، IV) ، حاوي نقاشي است كه نمايانگر دو بازيكن است كه به جاي توپ يا جك سفالي ، يك مخروط كوچك را هدف قرار مي دهند. قديمي ترين بولينگ سبز باقيمانده جهان Southampton Old Bowling Green است كه براي اولين بار در سال 1299 مورد استفاده قرار گرفت. [3]